Monday, July 9, 2018

hakita !


Masa mula-mula kita kenal kan ka sebenarnya dari 2015 lagi. Masa tu kan kita selalu keluar sama-sama kira satu geng la tapi kan ka kau tak pernah cakap dengan aku pun even masa tu aku yang selalu drive pegi mana-mana. Setiap kali keluar kan kau mesti ada, aku tak kenal kau, kau tak kenal aku masing-masing buat hal sendiri. Tapi kan ka kau selalu muncul dalam hidup aku. Ingat lagi tak masa aku pindah rumah kau tu kan. Kau tak suka aku kan sebenarnya, tapi kau redha je la sebab aku takde rumah lain masa tu. Aku bukan sebilik dengan kau pun jadi kau ta kisah la. Tiap-tiap hari aku cuba nak kawan dengan kau, tapi kau ni sombong sikit mula-mula. Tapi lama-lama kau boleh terima aku. Aku jeles tengok kau setiap kali exam mesti kau tak tido. Kau jadi sumber inspirasi aku untuk belajar la ka. Aku selalu baca nota kat ruang tamu tapi sebenarnya aku nak teman kau study, sweet kan aku tapi kau mana perasan.

Lepas tu kan ka kita praktikal sama-sama, aku paksa kawan aku suruh pujuk kau untuk praktikal sekali. Aku tau kau ada kawan lain tapi disebabkan bila nak balik kau satu jalan dengan kawan aku tu jadi kau pun accept. Kau yang cari rumah untuk kita, aku cari sekolah. Aku rapat dengan kau bila kita satu bilik time praktikal. Aku sengaja cakap dekat kawan aku kali ni aku rasa nak tukar angin la, apa kata kita tukar bilik. Then kau pun setuju walaupun aku tau kau tak suka. 2 bulan aku cuba jadi kawan yang terbaik untuk kau dan akhirnya kau boleh terima aku, kau share problem dengan aku dan macam-macam lagi la. Aku selalu paksa kau bangun pagi teman isi minyak. Aku suka time tu bila kita masak sama-sama. Ingat lagi tak first time kita buat bergedil beria la beli bahan, last round tu rentung kita makan jugak. Kau suka sangat tomyam, satu hari tu kau buat tomyam sedap siap beli kuetiaw nak makan masa petang tapi aku balik jadi aku merasa makan masa siang tu je la. Lepas tu kan malam-malam lapar kita jalan kaki je pegi kedai depan rumah, char kuey tiaw sedap, chicken chop, ishhh aku suka la.

Satu hari tu kita ramai-ramai pegi scmall, kau cakap nak main belon tapi sampai sana malu pulak. Bila dah habis praktikal kan ka aku paksa kau satu rumah dengan aku. Sebab masa tu kita kena berpecah cari rumah masing-masing. Hostel lama dah ada orang duduk jadi terpaksa la kan. Aku sanggup tunggu kau ka sampai tengah hari, malam sebelum tu aku tido rumah adik. Lepas tu kan ka bila kau datang, kau peluk semua kawan kau tapi kau tak peluk aku pun, aku terasa ka. Kau kata aku lain daripada orang lain, tak payah peluk-peluk la. Aku ok ka. Kita daftar hostel sama-sama dan dapat rumah sama tapi bilik lain. Takpe la ka aku ok asalkan aku ada kawan dalam rumah tu. Aku belikan kau bantal sama dengan aku sebab aku tak pernah bagi kau apa-apa kan sebelum ni. Sekurang-kurangnya kalau aku takde kau ada bantal boleh peluk.

Kat rumah ni kita selalu masak, tapi kau yang masak aku tolong makan je. Kau selalu jugak marah aku, aku terasa ka. Ingat tak masa kita gaduh pasal apa aku tak ingat kau tak tegur aku 3 hari ka. Semua housemate tanya aku kata kita gaduh je tapi aku tak cerita sebab apa. Aku ni tak reti nak pujuk ka jadi aku biar je dulu. Masa satu malam tu aku terfikir nak tulis note banyak kat kau, esoknya aku masuk bilik kau. Aku tampal kat dinding, kau pelik la lepas tu aku nampak kau senyum sikit, baru aku rasa lega, lepas tu kau ok. Beberapa bulan lepas tu kita gaduh lagi, aku upah kak inaz belikan kinder bueno kat café. Aku suruh kau pejam mata, lepas aku bagi terus blah masuk bilik sebab aku malu, kau panggil aku lepas tu kau cakap kau dah hilang merajuk dah, aku lega. Sejak satu rumah ni kau suka sangat merajuk sampai aku letih la nak pujuk selalu. Ada satu hari tu aku nangis kat bucu katil sebab aku dah tak tahan. Memang aku luahkan semua masa tu. First time kau pujuk aku ka.

Banyak kenangan kat rumah tu tengok movie, buat tesis sama-sama, tiap-tiap hari mesti kau berleter sampai aku dah terbiasa. Pegi gedegang sebab nak beli air, makan ramen, aku ikut je ka Benda yang kau paling takut kat dunia ni cicak, aku pelik la cicak kecik pon takut. Aku suka sakat kau dengan cicak ni dan aku sengaja mintak upah pelik-pelik dah kau redha layan perangai aku ni. Lepas tu kan ka kita praktikal balik 3 bulan pulak, macam biasa kau cari rumah, aku pilih sekolah. Walaupun setiap orang dapat bilik tapi aku nak sebilik dengan kau jugak sebab aku takut tido sorang. Ingat tak masa pegi Cameron tu kau suruh aku beli jagung tapi aku degil tak nak beli kononnya lepasni singgah tempat lain. Last-last tak singgah pun lepas tu esoknya kita pegi pasar cari jagung.

Lepas tu kita hampir kena tinggal bas sebab asyik sangat ambik gambar kat ladang teh tu. Lepas tu kan ka masa breakfast tu kita kongsi nasi lemak sebab kau tak nak makan banyak, kuih yang kita beli tu tak habis pun ka. Lepas tu ingat tak masa pencuci muka kau habis lepas tu kan aku bawak kau pegi econsave tapi takde Watson dalam tu, muka kau hampa, aku sedih tengok lepas tu aku bawak la kau pegi bukit beruntung. Aku suruh kau cium minyak wangi kat situ sebab aku nak tau kau suka bau apa, aku nampak kau ambik botol biru tu kau cakap wangi lepas tu kau terus pegi bayar barang kau. Aku ingat nak belikan untuk kau tapi aku tunggu 2 bulan lagi sebelum birthday kau. Lepas tu kan ka ingat tak masa hari sukan kita jaga tengah padang tu aku tengok muka kau excited giler sokong walaupun kalah, lepas tu kan ka muka kau masa makan rojak buah tu apesal buruk sangat kau sengaja buat masa aku nak ambik gambar.

Lepas tu kan ka ingat tak masa kita pergi water fall dengan yang lain tu kau nak pergi tempat yang takde batu, kau paksa aku pegi sampai hujung sekali terjun dalam sampai dada, aku takut sebab tak tau berenang kau pon naik dengan muka hampa kita naik atas batu besar. Masa hari guru tu kan kita pakai baju sama, kakak kau yang buat, aku serba salah sebab tu la belanja kfc, Lepas tu kan ka ingat tak masa kita silap naik lrt tu dah banyak kali silap sebenarnya, dah la kita dua masa tu nasib la tak sesat. Dah habis shopping jalan tar tu hujan lebat. Kau cakap takkan nak tunggu redah je la, aku rasa berlari macam filem Hindustan masa tu nasib baik tak pkai kain. Lepas tu kan ka kita berhenti teduh kat mall tu sebab kau tak ingat jalan balik lama jugak fikir nasib baik ingat. Masa kat kl sentral tu kan ka, aku sebenarnya nak beli hadiah tapi aku cakap la ada benda lain kita tak beli lagi ni. Aku cakap ka pilih la nak perfume mana, kau tanya nak belanja ke aku cakap la ya. Kau ambik botol sama dengan yang kat watson dulu tu. Aku cakap jangan ambik dulu biar aku simpan sebab nak bagi dekat orang. Kau senyum je. Sebenarnya aku plan lama dah cuma takde masa nak beli. Masa balik tu kan ka dalam tren tu kan tinggal kita je, aku nampak kau sejuk sebab tu aku rapat sikit nak bagi haba, tak nak kau sakit nanti dah la siang tadi redah hujan. Turun dari monorel je kan ka 2 ekor anjing dah tunggu kita kat tangga aku cakap jalan cepat sikit, kita je ada ni.

Last but not least, aku bagi kau perfume malam tu as your birthday gift. Masa last day tu aku peluk kau lama sebab aku sedih lepas ni dah tak jumpa. Aku pesan jaga diri sebab air mata dah bertakung masa tu. Tak boleh cakap banyak. Aku kesat tak nak bagi kau nampak. Disebabkan last day tu aku tak boleh nak luah. Aku jadikan blog ni untuk kau baca.

Terima kasih atas semua kenangan yang pernah tercipta. Setiap teguran yang kau beri buat aku rasa aku bermakna dalam hidup kau. Aku mungkin tak boleh nak beri semua yang kau nak tapi aku cuba sedaya upaya untuk buat kau tersenyum. Aku tak pernah terfikir seumur hidup aku akan jumpa dengan kau. Bagi aku kau antara kenangan terindah yang pernah tercipta dalam hidup aku. Aku sayang kau sahabat, sayang sangat-sangat